Hoe begint jouw verhaal?
Mijn verhaal begint eigenlijk bij een punt van frustratie en ontevredenheid met mijn eetgedrag en gewicht. Ik had veel stress in mijn leven en daardoor vaak last van emotie-eten. Het lukte me maar niet om af te vallen, ondanks verschillende pogingen. Dit bracht me naar de internist, waar ik op zoek was naar oplossingen om mijn levensstijl en gezondheid te verbeteren. Deze noemde de mogelijkheid van Saxenda, als hulpmiddel om mee af te vallen. Om daarvoor in aanmerking te komen moest ik wel eerst een GLI volgen. Ze verwezen me door naar Leefstijl Centrum Rotterdam.
Zo ben je dus bij het leefstijlcentrum terechtgekomen, hoe was dat voor je?
Het starten van het GLI-traject was voor mij een sprong in het diepe. Ik had geen idee wat ik kon verwachten, ik liet het dus een beetje over me heen komen. De GLI bleek een hele goede stap te zijn. Ik had echt een hele goede connectie met Daniëlle. Met haar praten was heel fijn. Bij haar vond ik erkenning en herkenning, wat me veel op weg geholpen heeft. We hebben het eigenlijk niet zo veel over het gewicht en voeding gehad. Bij mij was er vooral onrust op mentaal vlak. Ze heeft eerst gekeken naar de onderliggende problematiek, want zonder dat aan te pakken heeft het geen zin om met het gewicht aan de slag te gaan.
Hoe verliep je eerste jaar bij de GLI?
Ik heb veel stappen gezet op psychisch vlak en ben echt gegroeid in mijn mentale welzijn. Ik leerde anders naar de dingen en mezelf te kijken en heb daardoor uiteindelijk de stap durven zetten om voor een maagverkleining te gaan. Het was niet iets waar Daniëlle en ik actief naartoe werkten, maar ik was eindelijk sterk genoeg om deze stap te zetten. Daniëlle moedigde me in eerste instantie aan om het nog even niet te doen. Ze geloofde dat ik nog meer kon bereiken zonder de operatie. Maar uiteindelijk heeft ze wel gezegd dat ze het een goede stap voor me vond. Dat was heel fijn om te horen. We hadden zo’n goede connectie, daarom vond ik haar mening ook belangrijk.
Hoe heb je het één-op-één contact ervaren?
Het GLI-traject heeft mij geholpen op manieren die ik niet had verwacht. Met mijn leefstijlcoach heb ik veel geleerd over zelfacceptatie en veerkracht. Haar steun heeft me geholpen om mijn zelfbeeld te verbeteren en om te gaan met mijn emotionele uitdagingen. Door haar begrip voelde ik me gehoord, gezien en gesteund, wat me de kracht gaf om door te blijven gaan, zelfs als het even moeilijk werd. Ze straalt gewoon energie uit en heeft écht naar me geluisterd, wat ik op dat moment heel hard nodig had. Ik heb nog steeds ups en downs, dat hoort er gewoon bij. Maar ik ben nu veel verder dan voor ik begon met de GLI. Ik ben blij met de kansen die ik heb gekregen en de groei die ik heb doorgemaakt.
Wat vond je lastig?
Ik was lang van mening dat slanke mensen altijd gelukkig konden zijn. Een mooi lichaam, minder gezondheidsrisico’s en veel dingen zouden een stuk gemakkelijker gaan in het leven. Toen ik echter begon af te vallen bleek dit helemaal niet zo te zijn. Er zijn genoeg positieve dingen. Zo ben ik 40 kilo afgevallen en pas ik weer kleding waar ik tevreden mee ben. Maar het idee wat ik had verwacht van slank zijn, blijkt niet realistisch te zijn. Je wordt niet automatisch gelukkiger. De mentale ‘jij’ verandert niet zomaar en de dagelijkse problemen blijven ook bestaan. Het is alleen zo lastig om die gedachte helemaal los te laten. Natuurlijk had Daniëlle dat aan het begin al gezegd, maar het is zo’n vastgeroest idee dat deze toch bleef hangen. Ook bij dat stukje zelfbeeld heeft het geholpen om met iemand te kunnen praten. Iemand die je helpt om meer inzicht te krijgen in het geheel. Dat was heel fijn.
Wat wil je meegeven aan anderen die last hebben van emotie-eten en overgewicht?
Wat ik anderen zou willen meegeven, is dat het oké is om hulp te vragen en om kwetsbaar te zijn. Je hoeft het niet altijd helemaal zelf te doen. Soms heb je gewoon wat extra hulp nodig en dat is prima. Het betekent niet dat je faalt, maar dat je vooruit geholpen wordt op momenten dat je het nodig hebt. Ook heb ik geleerd dat het soms helemaal anders kan lopen dan je had verwacht en dat je uiteindelijk zomaar keuzes kunt maken waar je eerder niet over hebt nagedacht. Ik had dit 10 jaar eerder kunnen doen, maar was er psychisch toen nog niet klaar voor. De GLI heeft mij geholpen met zelfacceptatie waardoor ik de stap voor de operatie nu kon maken.