Hoe begint jouw verhaal?

Al sinds mijn tienerjaren was ik wat zwaarder en worstelde ik met mijn gewicht. Ik had een eetstoornis, wat tijdens de corona periode zorgde voor veel gewichtstoename. Hierna wilde ik afvallen, waarbij ik begon met het uitbraken van mijn eten. Na verloop van tijd realiseerde ik me dat ik, ondanks mijn inspanningen, maar heel langzaam afviel en uiteindelijk helemaal niet meer afviel. Toen besefte ik dat ik professionele hulp nodig had en zocht ik contact met mijn huisarts.

Dat klinkt ingrijpend, wat gebeurde er vervolgens?

Na mijn bezoek aan de huisarts werd ik doorverwezen naar een kliniek voor behandeling van mijn eetstoornis en volgde ik een cursus voor een beter zelfbeeld. Dit hielp me om positiever naar mezelf te kijken, maar het afvallen bleef moeilijk. Toen heb ik met de huisarts gesproken over een maagverkleining. Zo ben ik in het voortraject gekomen voor een maagverkleining. De internist en diëtist gaven snel hun goedkeuring, maar de psycholoog was bezorgd over mijn problematische eetgedrag en adviseerde om eerst een GLI te volgen. Als ik dat een half jaar had gedaan, zou ik misschien toch groen licht kunnen krijgen. Zo ben ik bij Evelyne van Leeefstijl Centrum Rotterdam terecht gekomen.

Hoe heeft het leefstijlcentrum je geholpen?

Ik heb geleerd bewuster om te gaan met eten en emotie-eten, maar ook van het belang van mentale gezondheid en zelfacceptatie in dit proces. Evelyne legde weleens uit waarom ik ergens last van had of waarom ik bepaalde dingen deed. Daardoor begreep ik het zelf ook beter en kon ik het zelfs uitleggen aan anderen. Hierdoor ben ik mijn gedrag en behoeften veel beter gaan begrijpen. Evelyne heeft ook een paar quotes die mij echt hebben geholpen. Deze blijven toch in je achterhoofd en geven meer bewustzijn. Bijvoorbeeld dat je ‘niet moet vullen maar voeden’. Een stukje appeltaart kan best, maar doe het dan om ervan te genieten, niet omdat je honger hebt. Ook hadden we het eigenlijk nooit over calorieën. Dat vond ik heel fijn, omdat ik lange tijd zo gefixeerd ben geweest op calorieën tellen. Ik begrensde mezelf er altijd mee en ging de grenzen iedere keer scherper afstellen. Het niet bezig zijn met calorieën, maar juist met gezonde en bewuste voeding hielp heel erg. Ik leerde echt te luisteren naar mijn lichaam. In die eerste periode met de GLI ben ik 10 kg afgevallen. 

En toen kwam de operatie…

Ik heb een tijdje getwijfeld of ik de operatie nog wel moest doen, omdat ik al zo ver vooruit ben gekomen. Uiteindelijk heb ik er toch bewust voor gekozen. Dat was zeker op mentaal gebied wel een uitdaging. Na de operatie ben ik best veel in korte tijd afgevallen. Het afvallen lukte eindelijk, dat motiveerde om meer te gaan bewegen en minder te eten. Toen ging het gewicht alleen iets te snel naar beneden. Dat was waar de psycholoog ook wel bang voor was. Dat het afvallen als een soort verslaving zou werken en ik niet stil zou kunnen staan bij wat ik al bereikt had. Ik moest opnieuw balans zoeken en leren meer te eten. Mijn leefstijlcoach heeft me geholpen om het iets rustiger en bewuster te doen. Dat hielp wel. Ik kan het nu beter relativeren en kan er ook wel met mensen over praten. 

Wat vond je lastig?

Vooral het mentale stuk is heel heftig. De lichamelijke verandering is pittig, maar de mentale verwerking ervan is eigenlijk nog veel lastiger. Bij de operatieve nazorg wordt vaak gevraagd naar het gewicht en zeggen ze hoe knap dat is. Maar er wordt eigenlijk niet echt gevraagd naar de verwerking bij jezelf. Daar heeft Evelyne me heel goed mee geholpen. Ze heeft regelmatig gecheckt of ik nog wel voldoende eet en hoe ik er mentaal in sta. Het gaat niet alleen om de kilo’s, maar ook om je mentale toestand. Dat hoor je wel vaker van mensen die een maagverkleining hebben gehad.

Hoe kijk je naar de toekomst na de GLI?

Ik heb nog maar een half jaar GLI over en vind het nu vooral fijn om Evelyne af en toe te spreken om te evalueren. Als ik ergens moeite mee had, vertel ik hoe ik het opgelost heb. Dan zegt ze dat ik het goed heb gedaan en bevestigd ze eigenlijk dat ik de dingen zelf goed kan oplossen. Hoewel het spannend is om het daarna alleen te doen, heb ik er vertrouwen in dat ik het kan. Ik heb veel zelfvertrouwen en inzicht gekregen gedurende dit proces. Het afvallen gaat nu wat minder snel en soms sta ik een tijdje stil. Na de operatie is er nog 35 kilo afgegaan en ik wil proberen naar een gezond BMI toe te werken. Daarvan dacht ik een tijd dat het onmogelijk zou zijn, maar ik kom nu toch wel in de buurt. 

Wat wil je anderen meegeven?

Focus niet alleen op de operatie, maar werk aan je mentale gezondheid en zelfacceptatie. Dat is net zo belangrijk. Wees eerst tevreden over jezelf voordat je de operatie gaat doen. En onthoud dat je niet alleen bent in dit proces. Er zijn veel mensen die je willen steunen en helpen, maak er gebruik van!. Mijn doel was in eerste instantie gewichtsverlies, maar tijdens het proces veranderde dit naar zelfacceptatie en leren omgaan met mijn eetpatronen. Ik streef nu naar een balans tussen gezond eten, afvallen en tevreden zijn met mezelf. Ik hoop dat andere mensen dat ook zullen leren.